O MEU PECADO MORTAL. O VOTO FEMENINO E MAIS EU

Hai datas que nos feren. 1936 é unha delas.

Grazas á sabia decisión de Clara Campoamor de escribir a súa versión da aprobación do voto feminino na Segunda República, as mulleres e os homes comprometidos coa erradicación dos privilexios de xénero neste século XXI contamos cun legado excepcional do que aprender, para continuar coa loita pola eliminación da subordinación feminina á que ela serviu con tanta honradez e dignidade.

Das moitas cousas que nos ensinou esta interesante muller subliñaría dúas. que a batalla pola emancipación feminina nunca se pode dar por gañada, ou que, polo menos, queda moito para aproximarnos a ese ideal; e que, a pesar dos argumentos conxunturais esgrimidos en cada época cara aos avances a prol da xustiza de xénero, a oposición de fondo reside na misoxinia imperante, nun sistema de dominación que chamamos “patriarcado”, contra o que, aínda na actualidade, debemos enfrontarnos nos ámbitos máis diversos da nosa vida individual e colectiva.